Een waar gebeurd verhaal over ouderwetse discipline op de Veluwe, eind jaren ’70 van de 20ste eeuw. De sfeer spreekt ons zeer aan alsof we weer terug zijn in de tijd van de modekleuren bruin, oranje en paars.
Het volgende verhaal gebeurde in 1979 toen wij net naar Veenendaal waren verhuisd. Daar wilde ik mijn gymnasium voortzetten en deed dit in Veenendaal zelf. Dat dit een christelijke instelling was maakte voor mij niets uit omdat het mij alleen ging om het behalen van het diploma.
Zo zette ik in september de school in Veenendaal voort en viel mij op een dag een meisje op dat recht voor mij zat. Ze had kort bruin haar en was gekleed in een blauwe trui, een gestreepte blouse en ze droeg een nette blauwe spijkerbroek. Aangezien de stoelen van ons lokaal onder de rugleuning nog een vrije ruimte hadden keek ik recht op haar prachtige billen en dezen waren gehuld in haar strakke spijkerbroek! Toen ik mij tijdens het voorstellen bekend maakte hoe ik heette noemde zij zichzelf bij haar naam: Vivian.
Ik werd toen meteen erg verliefd op haar en ik wilde haar hierna zo snel mogelijk opnieuw gaan spreken al gebeurde dit pas een week later. Zij was toen 18 jaar oud, dus een jaar jonger dan ik en zij kwam uit Scherpenzeel, een dorp midden in de Gelderse Vallei iets ten noordwesten van Veenendaal. tot halverwege oktober gebeurde er echter niet veel bijzonders. Vivian droeg altijd dezelfde typen kleren, altijd een trui met een blouse eronder en meestal een spijkerbroek, af en toe een ander type broek en soms een nette lange rok.
De laatste vrijdag voor de herfstvakantie kregen wij een schoolopdracht mee die in groepjes van drie moest worden uitgevoerd. Vivian deed dit samen met het meisje dat naast haar zat, een vriendin die Simone heette, eveneens 18 jaar oud was en zij kwam uit Lunteren. Maar er sloot zich bij hen geen derde persoon aan en ik zorgde ervoor dat de rest van de klas reeds groepjes van drie vormde en ik zo alleen achter bleef.
Toen Vivian en Simone dit opmerkten zeiden ze meteen tegen mij: “Dan kom jij toch gewoon bij ons op bezoek voor de schoolopdracht.”
Wij maakten daarop meteen een afspraak vlak voor de herfstvakantie: op een vrijdagmiddag om 2 uur thuis bij Vivian in Scherpenzeel. Die vrijdag ondernam ik een fietstocht naar Scherpenzeel en kwam toen na onderzoek aan bij hun huis via het opgegeven adres. Het was een vrijstaand huis, nog vrij nieuw, waar ik meteen aanbelde en nog geen idee had wat mij daar te wachten stond.
Er deed opeens een meisje open, dat ik niet kende, met lang bruin haar, gekleed in een spijkerrokje tot net boven de knieën en een lichtblauwe panty met ruitmotief. Verder was zij gekleed in een roze bloesje over haar rokje heen en een roze T-shirt onder haar bloesje. Ik stelde me aan haar voor, legde uit voor wie ik kwam en zij stelde zich voor als Bianca, het jongere zusje van Vivian. Zij bleek 16 jaar oud te zijn en ze zat twee klassen lager dan ons in Veenendaal. Bianca liet mij binnen en leidde mij naar de woonkamer toe maar ze ging daarna zelf naar boven toe.
In de woonkamer werd ik opgewacht door Vivian en Simone en zij zaten al meteen klaar. Beide meisjes droegen allebei een spijkerbroek en Vivian droeg verder een blauwwit gestreepte trui, daaronder een blauw bloesje en nog twee bij haar trui passende blauwwit gestreepte sokken. Simone was verder gekleed in een zwarte trui met daaronder een zwart bloesje en zwarte laarsjes.
De meiden brachten koffie binnen en we dronken snel een kop koffie, waarbij ik werd getrakteerd op een heerlijk stuk appelgebak, en wij gingen hierna onmiddellijk aan de slag. Ik keek daarbij af en toe door de kamer heen en ik zag meteen dat dit een christelijk gezin was en ik dus niet zo snel Vivian als vriendin zou krijgen en voorlopig zeker geen seks met haar.
Tegen vier uur stormde Bianca binnen en zij was samen in gezelschap met een ander meisje dat ik niet kende. Dit bleek Esther te wezen, haar klasgenote en vriendin, zij was eveneens 16 jaar oud en had de nacht ervoor bij Bianca gelogeerd. Esther had lang blond haar en zij droeg een bruine trui met een figuur daarop, een bruine ribbroek, bruine sokken en bruine schoenen. Verder kon ik onder haar trui een glimp opvangen van een mintgroen T-shirt. Wij gingen pauzeren, gezellig met elkaar kletsen en ik voelde me toen de koning te rijk met vier toffe meiden!
Om half vijf gingen Bianca en Esther weer opnieuw naar boven en ik ging verder met Vivian en Simone met de schoolopdracht. Om vijf uur kwamen de ouders van Vivian en Bianca thuis, ik maakte kennis met hen en wij gingen over tot allerlei gesprekken met hen beiden.
Op een gegeven moment zei Simone opeens heel spontaan tegen de vader: “Wij zijn vandaag met ons vieren het dorp in geweest, hebben daar de appeltaart gekocht en deze van uw geld afbetaald.”
De vader van Vivian en Bianca, een grote en stevige kerel, leek in grote woede uit te schieten toen hij dit hoorde en antwoordde kwaad: “Jullie weten donders goed dat je niet zonder mijn toestemming aan ons geld zit en ook welke straf daar precies op staat!”
‘O jee!” antwoordde Vivian nadat de ouders zich spontaan verwijderden en naar boven gingen om Bianca en Esther bij zich te roepen.
“Hoe bedoel je precies?” vroeg ik nieuwsgierig.
“Mijn vader neemt mij zo dadelijk over de knie en krijg ik een flinke portie klappen voor mijn billen! Eerst moet ik daarvoor mijn trui, bloes en bh uit trekken en dan geeft hij me ongeveer 20 klappen op mijn spijkerbroek. Daarna moet ik mijn broek uit doen en vervolgens krijg ik weer opnieuw 20 klappen op mijn onderbroek en misschien nog 20 klappen extra op mijn blote billen. En mijn pa kan verdraaid hard slaan!”
Haar vader en moeder kwamen weer binnen met Bianca en Esther die zich eveneens moesten verantwoorden voor de oneerlijke tractatie van de appeltaart.
De vader zei: “Ongeacht de straf die de meiden verdienen hebben we hier nou een andere situatie. Daar Esther en Simone namelijk geen dochters van mij zijn mag ik hen geen pak voor hun broek geven. En ik heb gezien dat we hier nog een gast in huis hebben die niet heeft meegedaan met de diefstal en hij dus ook een slachtoffer van de meisjes is, net als ik.”
Hij richtte zich onmiddellijk op mij en antwoordde: “Jongeman, ik geef jou de kans om te laten zien dat je een kerel bent en wat je precies waard bent. Nou mag jij dus de klappen gaan uitdelen en in elk geval aan mijn twee ondeugende dochters!”
Simone zei hierop: “Het zou niet eerlijk zijn als alleen Vivian en Bianca straf krijgen daar ik net zo schuldig ben als zij. Dus laat mij maar meedelen in de straf.”
Esther sloot zich, als een echte vriendin, hierbij aan en ze wachtte op het komende pak slaag.
Hoewel ik medelijden met de meisjes had kon ik alleen niet weigeren en daar ik wist dat ik minder hard zou slaan dan de strenge vader besloot ik in stilte toe te stemmen.
De vader zei daarop: “Maar ik zal wel aangeven hoe je precies te werk moet gaan.
Esther, doe onmiddellijk je trui uit en alles wat je daaronder aan hebt maar je bh mag je aanhouden. Normaal moeten mijn dochters hun bh ook uitdoen maar nou vandaag niet want ik wil het netjes houden.”
Ikzelf was opgelucht en teleurgesteld tegelijk. Teleurgesteld omdat ik geen blote borsten zou zien en over mijn benen ging krijgen en opgelucht omdat de vernedering voor de meiden zo minder erg zou wezen. Esther deed haar trui en T-shirt, zoals was bevolen, uit en daar stond zij daar in een witte bh met kant aan de voorzijde, zo te zien cup B.
Ik was intussen op een stevige stoel gaan zitten waarna Esther knielde en bij mij over de knie ging liggen.
De vader antwoordde: “Geef Esther ongeveer 20 klappen op haar broek en Simone, doe jij ook alvast meteen je trui en bloes uit.”
Ik gaf Esther meteen de 20 klappen achter op haar bruine ribbroek en keek intussen naar Simone hoe zij zich van boven uitkleedde. Onder haar bloes droeg zij een hemd, effen wit met een kantje erin.
Hierop antwoordde de vader tegen Simone: “Doe je hemd ook uit maar je bh kun je aanhouden.”
Zo gebeurde heet ook en Simone droeg eveneens een witte bh, waarschijnlijk cup C. terwijl Esther inmiddels weer was opgestaan. Simone liep daarna meteen op mij af en ik nam haar over de knie om Simone eveneens op haar beurt een flink pak voor haar broek te geven!
Ik sloeg Simone 20 keer hard achter op haar spijkerbroek en nou was het hierna de beurt aan Bianca om haar bloes en T-shirt uit te trekken. Bij haar kwam er een champagnekleurige bh, cup B. tevoorschijn en ik was heel benieuwd wat Vivian zo zou laten zien.
Nadat Simone was opgestaan ging Bianca heel rustig bij mij over de knie liggen en ik gaf toen onmiddellijk 20 slagen achter op haar spijkerrokje.
Haar vader zei nou: “Ik zie dat jij een rokje draagt met een panty eronder en ik stel voor dat je bij de tweede ronde als eerste gaat, je rokje uit doet en dan 20 klappen op je panty krijgt. En jij, Vivian, doe jij nou meteen je trui en bloes uit.”
Vivian deed dat onmiddellijk en ze kwam, nadat haar zusje was afgestraft, in haar beha naar mij toe lopen en zij droeg een vleeskleurige bh, cup C. Ik nam Vivian over de knie en gaf haar meteen 20 harde klappen achter op haar spijkerbroek.
Ik was intussen heel benieuwd wat voor soort onderbroek zij eigenlijk precies droeg, misschien ook een vleeskleurige, een witte of een andere kleur en hoe groot deze was. Ik verwachtte toch een minimaal heupmodel in dit christelijke gezin maar waarschijnlijk iets of flink wat groter.
Maar eerst was het de beurt aan Bianca. Zij deed haar rok meteen uit en stond toen in haar panty, die ik nou volop kon bewonderen. De panty was lichtblauw met een ruitmotief tot bijna bovenaan haar benen en daarboven was de panty donkerblauw, dikker van stof en zonder ruitmotief. Bianca ging weer bij mij over de knie liggen en ik gaf haar opnieuw 20 klappen op haar billen die onder haar panty zaten.
Het zag er prachtig uit, een strakke donkerblauwe panty met naad midden over haar bil. Onder haar panty was duidelijk haar onderbroek te zien, een hele grote witte. Er stak zelfs nog een wit randje van haar onderbroek boven haar panty uit.
Haar vader vervolgde: “Normaal krijgen mijn dochters nou 20 klappen achter op hun broekje maar wij doen het nou anders. Ik stel voor om 40 klappen op je onderbroekje te geven en voor Bianca 20 klappen achter op haar broekje. Maar nu is Esther het eerste aan de beurt.
Esther deed haar schoenen en haar bruine ribbroek uit en ze ging opnieuw bij mij over de knieën liggen. Zij droeg een wit katoenen onderbroekje met kleine roze bloemetjes. Het witte meisjesbroekje was verrukkelijk om te zien en tijdens de 40 klappen daarop verheugde ik mij al op Vivian.
Intussen stond Vivian al te trappelen met haar benen.
Simone vroeg haar: “Wat is er?”
Vivian antwoordde: “Ik moet nodig naar de wc toe.”
“Anders mag jij zo wel als eerste over de knie,” zei Simone.
Hierop deed Vivian haar spijkerbroek uit maar ik zag dit niet want ik was namelijk helemaal gefixeerd op Esther die ik nog steeds een portie billenkoek gaf.
Toen ik uiteindelijk klaar was met Esther ging zij zich weer aankleden. Vivian kwam weer opnieuw over mijn schoot liggen en zij droeg, evenals haar zusje, een hele hoge hagelwitte katoenen onderbroek. Hoewel ik een afkeer had van witte onderbroeken vond ik het toch ongelofelijk sexy om daar bij haar achterop te slaan.
Echter na ongeveer 20 klappen zei Vivian opeens: “Stop, ik heb iets geplast en mijn broekje is nat.”
Haar vader zei: “Dan onderbreken wij deze en jij gaat onmiddellijk naar de wc om de rest te plassen en daarna naar je kamer om een schoon onderbroekje aan te trekken. Intussen gaan wij hier verder en jij krijgt straks nog de resterende klappen.”
Haar vader vervolgde: “Jij zou nog 20 klappen op je onderbroek krijgen. Maar voor het plassen daarnet komen er extra klappen bij, de teller staat zo weer op 40”
Vivian stond inmiddels van mijn knieën op en ze verliet de kamer. Intussen lachte Bianca, nog steeds in haar panty, om het ongelukje van haar grote zus en dit schoot vader in het verkeerde keelgat: “Bianca, jouw leedvermaak om je zus is ongepast. Jouw aantal klappen op je onderbroek worden er daarmee ook 40”
Simone kwam toen opnieuw naar mij toe en zij ging wederom bij mij over mijn knieën liggen. Zij droeg een hele grote roze onderbroek, ook van katoen gemaakt. Ik werkte haar sessie van 40 klappen op haar billen af. Er resteerden nog 40 klappen voor Bianca en eveneens 40 klappen voor Vivian, de beide zussen dus.
Aangezien Vivian nog niet was teruggekomen was Bianca dus het eerste aan de beurt. Terwijl Simone zich weer aankleedde deed Bianca haar panty uit en ik nam haar weer over de knie. Ik gaf Bianca daarop de laatste resterende 40 klappen op haar mooie hagelwitte bungalowtent. Intussen was Vivian opnieuw binnengekomen in een mooie schone katoenen onderbroek, net zo een als ze net droeg. Weer een gigagrote hagelwitte dus.
Ik gaf tenslotte Vivian haar laatste 40 klappen en ik vond de afzichtelijke onderbroek die zij droeg nog sexy ook. Even dacht ik er bijna over om haar onderbroek naar beneden te trekken en in haar billen te knijpen maar ik besloot toch om dit maar niet te doen. Zij was immers nog steeds mijn klasgenoot.
Voor het werkstuk zouden wij trouwens een 9 krijgen.